Mechanizmy reakcji z wodą i innymi substancjami
Reaktywność chemiczna żelazokrzemu zależy od jego składu i cech strukturalnych. Reaktywność chemiczna żelazokrzemu w środowisku wodnym zależy od wielu czynników, w tym temperatury, pH i obecności zanieczyszczeń zarówno w wodzie, jak i samym stopie. W obecności wody żelazokrzem ulega reakcji hydrolizy w warunkach obojętnych lub lekko kwaśnych.
W wyniku tego procesu powstaje gazowy wodór (H₂) i kwas krzemowy (H₄SiO₄). W wyniku reakcji pomiędzy FeSi i 4H2O powstają Fe(OH)2, H2 i H4SiO4.
Kwas krzemowy jest słabym kwasem, który może ulegać dalszym reakcjom z cząsteczkami wody lub innymi substancjami obecnymi w roztworze. Uwalnianie się wodoru podczas hydrolizy stwarza potencjalne zagrożenie bezpieczeństwa ze względu na ryzyko pożaru. Ponadto żelazokrzem wykazuje reaktywność w stosunku do określonych kwasów, w tym kwasu siarkowego, w podwyższonych temperaturach. W tych warunkach reakcja jest egzotermiczna, w wyniku czego uwalnia się gazowy wodór i powstają odpowiednie siarczany metali. W wyniku reakcji pomiędzy FeSi i H2SO4 powstają FeSO4, SiO2 i H2.